Dag 1

22-05-2014 Amsterdam – Oslo

De reis gaat beginnuh! Alsof het een gewone werkdag was, waren we al om 05.30 uur wakker. Gelukkig konden we nog even een uurtje blijven liggen voordat we ons gereed gingen maken voor de reis. Even voor vertrek zagen we helaas dat er een hoop file stond, maar in een uur zou het toch moeten lukken en daarom reden we om 08.45 uur weg. Inderdaad het was gelijk op de A6 raak en niet zo’n klein beetje ook. Net voor de carpoolstrook besloten we toch maar om die te nemen, al moesten we over de doorgetrokken streep heen. Dat schoot iets beter op. Zo waren we om 09.40 uur bij de Excellent Parking Garage. Jawel, Excellent Parking. Gisteren kregen we via de mail een upgrade vanwege de drukte. Niet verkeerd! Een mooie garage met ruime plekken. Eenmaal uit de lift, stapten we direct vertrekhal 3 in. Nu moesten we alleen inchecken in vertrekhal 1. Om 10.30 uur zaten we vervolgens aan de gebruikelijke koffie met een cheesecake en muffin bij de Starbucks. Just in time vertrok het vliegtuig om 11.40 uur richting Oslo. Het was mooi en helder weer, dus konden we Almere en de rest van de polder mooi zien liggen. Ook Oslo was mooi te zien, al gingen we d’r wel met een grote boog omheen. Even later stonden we weer met beide benen op de grond. Geen verkeerde luchthaven en blijkbaar moet het nog veel mooier worden, aangezien ze aardig bezig waren met verbouwen. Al snel hadden we de koffers en gingen we op zoek naar de trein. De man achter het loket vertelde dat de trein over een kwartiertje ging vanaf spoor 4, maar op de borden van het perron stond geen Oslo. Voor de zekerheid toch nog maar even aan een jongen gevraagd en jawel, de eerstvolgende trein zou ook Oslo aandoen. En zo waren we om 14.45 uur in Oslo. Driekwartier later zaten we aan ons drankje op het terras. Wat een weer! Maar ook wat een hotel, het Grand Hotel, midden op de Karl Johans Gate! Wat waren we overigens blij dat de afritsbroeken ook in de koffer zaten en we met afgeritste pijpjes door de stad konden banjeren. De eerste stop voor vandaag was het nieuwe Opera House. Twaalf jaar geleden stond dat er nog niet. Maar nu was het nog een grote bouwput tussen het centraal station en het Opera House. Wellicht staat het er pas een jaartje. Het is een waanzinnig architectonisch mooi gebouw. Het heeft een klein beetje weg van het EYE in Amsterdam. Voordat we het dak op gingen, hebben we eerst nog een wrap gegeten op het terras van het Opera House. Terras nummer twee voor vandaag. Voor ons lag een huge cruiseschip, de Aida. Wat een ding zeg! Even later zagen we het schip vanaf het dak van het Opera House. Om daar te komen liep je vanaf de voorkant van het Opera House het schuine dak op. Dus niks geen trap, maar één lange steile helling omhoog. Echt heel gaaf gedaan! Op naar terras nummer drie! We zochten een mooi plekje in de hotelbar, maar het terras zat vol. De ober verwees ons toen naar boven, de Etoile bar mét dakterras. Dat was nog eens genieten! En wat een uitzicht! Even later liepen we opgefrist en wel naar Fjord Restaurant, niet ver van het hotel. Een paar weken geleden hadden we al een reservering gemaakt, het leek ons namelijk wel wat. In het echt zag het er ook heel gaaf uit. Strak met authentieke details en niet al te groot. De chefkok himself kwam het menu toelichten. Groter was de kaart niet, je had alleen de keuze uit drie, vier, of vijf gangen. Nu we er eenmaal toch zijn, kozen we voor de vijf gangen, inclusief het wijnarrangement. Laten we de reis goed beginnen! Het voorgerecht was een salmon sashimi, gevolgd door een artichoke soup with halibut. Vervolgens de catch of de day (dat bleek een soort rogvleugel te zijn) with asparagus. Niet verkeerd! Het hoofdgerecht was gebakken Lofots whale. En als laatste nog strawberries with ice. Wat was dat geweldig! Na een korte wandeling terug naar het hotel, lagen we om 23.30 uur in ons mandje. Wat een heerlijk begin van onze vakantie! Weltrusten!

Dag 2

23-05-2014 Oslo

Na een heerlijke nacht slapen op een echte Jensen boxspring waren we om 06.30 uur alweer wakker. Dat werd nog even lekker dommelen zodat we pas om 09.00 uur aan het ontbijt zaten. In het Grand Café hadden ze van alles uitgestald. Van vers fruit tot scrumbled eggs en van zalm tot pannenkoeken. Voordat we echt op pad gingen, hebben we eerst nog een mooi vest van Dale Norway gekocht. We zagen de winkel gisteravond op de terugweg naar het hotel. Wat een mooi spul is dat! Vervolgens op naar Aker Brygge. Het werd alleen eerst tijd voor een bakkie met cheesecake bij de oudste bakker van Oslo, ‘Bakkeri Hansen’. Daarna eerst nog wat mooie tulpen fotograferen in Slottesparken. Zoveel tulpen heeft Amsterdam nog geeneens! En wat een diversiteit aan kleuren! Even later stonden we in het Råthuset, het gemeentehuis waar jaarlijks op 10 december de Nobelprijs voor de vrede wordt uitgereikt. Dit keer konden we wel naar boven, al werd de verdieping vlak na ons gesloten. Vervolgens liep je zo de kade op van Aker Brygge, een aaneenschakeling van terrassen. Maar we liepen eerst naar Tjuvholmen, het einde van Aker Brygge, het gedeelte wat er twaalf jaar geleden nog niet stond. Nu stonden daar mooie appartementencomplexen met een onbeschrijfelijk mooi uitzicht! Echt heel gaaf gedaan. Hier had je ook nog een mooi ontworpen museum, het Astrup Fearnley museum voor moderne kunst. Erg gaaf voor een mooie foto met op de achtergrond het Råthuset. Voor de lunch zochten we een terras is de schaduw vanwege de hitte. Het werd de Beach Club tegenover ‘Knut’. Dat bracht ons op een idee. We moesten namelijk nog een filmpje maken voor onze Toppers die volgende week naar het concert gaan in de Arena, maar helaas zijn wij er dus niet bij. Voor de gein wilden we een videoboodschap achterlaten. Eerst werd het genieten van een heerlijke lunch. Een broodje met tuna en sla en een salade met gegrilde zalm. Ondertussen konden we de tekst voor de videoboodschap bespreken. Bij de stenen ‘Knut’ hebben we vervolgens de boodschap in één take opgenomen. Niks meer aan doen! Na de nodige foto’s met ‘Knut’ zijn we nog even het info centrum ingegaan om een mooi appartementje uit te zoek. We zagen wel een leuke van 169 m² á 20.000.000 Noorse Kronen, ofwel zo’n slordige €2.500.000,00. Wat een mooie plek! Via de kade en de winkeltjes liepen we weer terug naar het plein voor het Råthuset. Bij een vissersbootje kon je nog verse garnalen kopen. Even later begon het te spetteren. Gelukkig hadden we het pluutje meegenomen. En omdat het er niet op leek, dat het snel droog zou worden, liepen we maar terug naar het hotel. Niet veel later was het toch droog en zaten we op het terras van ‘ons’ Grand Café. Het was inmiddels al 16.00 uur, dus mooie tijd voor een drankje. Na een opfrisbeurtje streken we dit keer neer bij T.G.I. (Thank God It’s) Friday’s, het is immers vrijdag vandaag. Het werden twee overheerlijke burgers. Ja, dat kunnen ze daar wel, wisten we nog van twaalf jaar geleden. Na het eten liepen we nog even naar de Domkirke in de hoop weer mooi orgelspel te horen. Maar helaas, dit keer niet. Om even na tienen lagen we al in ons mandje met de koffers nagenoeg helemaal ingepakt. Lekker vroeg dus, maar dat mag ook wel, want morgen gaat die wekker om 05.30 uur af. Weltrusten! Gelukkig vielen we ondanks het vroege tijdstip snel in slaap. Helaas niet voor lang. Je wilt het niet geloven, maar na drie kwartiel ging het brandalarm af! Je schrikt je te pletter! Of we zo snel mogelijk het pand wilden verlaten!!! Toch maar even wat kleren aangeschoten. Net toen we de deur uit wilden lopen kregen we de melding dat het alarm werd ingetrokken. Gelukkig! Je zal het beleven! We konden dus de slaap weer hervatten. Wonder boven wonder vielen we weer snel in slaap.

Dag 3

24-05-2014 Oslo - Bergen

Ja hoor, daar was de wekker om 05.30 uur! Een kleine anderhalf uur later stonden we beneden met alle bagage om uit te checken. Voor ons was een stel uit Amerika die ook met de trein richting Bergen gingen. Eerst genoten we nog even van een heerlijk ontbijtje in het Grand Café. Even later namen we de taxi naar het centraal station, ook al was het maar een kilometer. Het perron was snel gevonden, zodat we om 07.50 uur in de trein zaten, helemaal voorin in de comfort wagon met genoeg beenruimte. We zagen alleen geen restauratiewagen en hadden ook niks bij ons, alleen wat water. We vroegen ons daarom af of ze wel wat te eten zouden hebben. Dat zou toch wel met een ritje van zeven uur voor de boeg? Even later zat het Amerikaanse stel uit het hotel achter ons. Wat een toeval! Aan de andere kant van het gangpad bleek ook een Amerikaans stel te zitten die ook met de National Geographic Explorer meegaan. Over toeval gesproken! Om klokslag 08.05 uur vertrok de trein richting Bergen. Even later hoorden we door de intercom dat in het midden van de trein, in wagon vijf, de restauratiewagen was. Hebben wij even mazzel! Omdat de eerste twee uur van de rit door het bos en tunnels ging, had ik mooi even de tijd om m’n dagboekje bij te werken. Daarna werd het uitzicht adembenemend en begon de lucht te breken! Ondertussen hadden we een lekker broodje kunnen scoren. Kortom, we zaten er helemaal klaar voor! Niet veel later kwamen de eerste sneeuwvelden in zicht, het plateau de Hardangervidda. Dit was echt super gaaf! Gelukkig hadden we ons broodje al om 10.30 uur op, want daar hadden we rond lunchtijd echt geen tijd voor. We hadden het te druk met kijken en fotograferen. Wat een schitterend besneeuwt glooiend landschap met deels bevroren meren. Af en toe stopte de trein overigens ook nog bij een aantal stations. Zo ging het stel achter ons er in Myrdal uit. Eindelijk hadden we toen rust. Wat een babbelbox zeg! Na de mooie sneeuwvelden van de Hardangervidda daalde de trein af richting de kust. De temperatuur buiten liep ook weer op van 6 graden naar boven de 20 en de bergen werden hoger. Om 15.00 uur kwamen we aan in Bergen en daar werden we verwelkomd door een heus orkest op het station. We vallen dan ook met onze neus middenin de Bergen International Festspillene. De taxi bracht ons in een sneltreinvaart naar ons hotel en voordat we het wisten waren we op onze kamer. Vanwege de temperatuur hebben we toen maar gelijk de afritsbroeken aangedaan en zijn we op het terras van Filini neergestreken, de hotelbar van het Radisson Blu Royal Hotel. Het was gewoon heet! Na een overheerlijk drankje gingen we op zoek naar een klein snack. Het werd even een burger bij de Mac Donalds. Sorry, maar anders redden we het niet tot 20.00 uur. Vervolgens zijn we met de Fløibanen omhoog gegaan voor een spectaculair uitzicht over Bergen. Wat een schitterend uitzicht met dit weer! Strak blauw was het gewoon, met in de verte een streepje bewolking. Pas tegen zevenen gingen we weer naar beneden om lekker te eten in het oude houten gedeelte van Bergen: Bryggen. Of wel, gewoon lekker dichtbij het hotel. Het werd het authentieke restaurant To Kokken. Nog echt in zo’n oud pakhuis en ook binnen proefde je de sfeer van vroeger. Na het voorgerecht van gemarineerde rendier en de asperges met zalm, gevolgd door het hoofdgerecht van tarbot, gingen we nog een kleine wandeling maken naar de Festningskaien 3. Daar moet morgen ons bootje liggen. Inmiddels stond er een straf windje en was de zee best wel ruw. Dat belooft wat! Gelukkig waren we zo weer bij het hotel en konden we lekker opwarmen. Wat een verschil met vanmiddag! Niet veel later lagen we weer overheerlijk in een lekker boxspringetje. Weltrusten!

Dag 4

25-05-2014 Bergen

Voor vanochtend had ik de wekker gezet om 08.00 uur, maar blijkbaar zitten we nog steeds in een vroeg ritme. Dat kwam goed uit, want ik moest nog wel even m’n haartjes wassen. Eenmaal beneden aangekomen voor het ontbijt werden we overvallen door een overvolle ontbijtruimte met een enorm gekakel. Gelukkig was er nog net één tafeltje vrij in het minst rumoerige gedeelte. Ook dit was weer een uitgebreid ontbijt, alleen de koffie was wat minder. Vervolgens hebben we de koffers voorzien van de nodige labels en deze afgegeven in het hotel bij de hospitality desk van Lindblad. We dachten vervolgens zelf naar de boot te kunnen lopen later op de dag, maar vanwege beveiliging moesten we in 15.30 uur weer in het hotel zijn voor de bus die ons naar de boot zou brengen. Je had ook nog een langere bus tour kunnen maken van maar liefst drie uur. Maar wij wilde lekker de dag voor ons zelf hebben. Uiteindelijk liepen we om 11.00 uur naar buiten en inmiddels was het aardig opgewarmd. Dat werd dus gelijk weer het warmhoudshirt uit. We wilde eerst weleens kijken waar nu ons bootje lag. Op Festningskaien 3 lag ie niet en dus liepen we een stukje door. En jawel hoor, net voorbij een loods lag ie. Zo aan de kade lijkt het toch wel een groot schip en dat terwijl er maar 148 passagiers op kunnen. Met het prachtige weer konden we een aantal mooie foto’s maken. Ondertussen kwam er nog een ander stel kijken. Bob & Vicky uit Californië. Voor nog mooiere foto’s liepen we nog een stukje verder, zodat de gehele boot op de foto kon. Bij wat oude meuk konden we een kleine pier op waar nog meer oude zooi stond. Aan het einde had je prachtig zicht op de boot. Eenmaal terug bij de weg, bleek het een museum te zijn, het Sandviken Kystkultursenter Norges Fiskenmuseum. Maar op zondag blijkbaar niet echt geopend, maar dus wel vrij toegankelijk. Van daaruit liepen we het echte Bergen in. Een mooie wijk met de zo typisch kleine witte huisjes. Even later zagen we een kerkje, de Sandvikskirken. Eenmaal binnen bleek de dienst net afgelopen en was er koffie met broodjes. De pastoor kwam ons gelijk verwelkomen en introduceerde ons nog bij een Nederlands lid van de kerk. Wat een warm welkom! Door de kleine straatjes liepen we vervolgens terug richting het hotel. Inmiddels was het lunch time geworden en gingen we op zoek naar een eettentje. Via de kleine straatjes kwamen we uiteindelijk weer bij de Fløibanen uit. Maar ja, dan zit je weer middenin het toeristische gedeelte. Toch vonden we in een klein zijstraatje een mooi terras bij Finnegarden. Tja, gewoon wéér mooi weer om buiten te eten. Hier hadden ze een lekkere salade met local feta cheese en een gegrilde zalm met asperges. Voordat we weer terug gingen naar het hotel, hadden we nog even tijd om over de vismarkt te lopen en wat kunstwerken van hout te bekijken die gewoon op een klein pleintje te bewonderen waren. Ruim op tijd voor de bus waren we weer terug in het hotel. Klokslag 15.30 uur reed de bus met nog tien andere passagiers naar de boot. Het was een tripje van niks, maar dat wisten we al. We hadden vervolgens genoeg tijd om rustig de koffers uit te pakken en alles een plekje te geven. Een lekkere ruime hut, alleen twee aparte bedden en dan ook echt aparte bedden met een zitje er tussenin. Toen we vorig jaar een rondleiding kregen op de boot was het toch echt een tweepersoonsbed, maar dat bleek dus bakboord te zijn en wij zitten stuurboord. Maar goed, daar komen we wel overheen, er zijn ergere dingen! Om de embarkation te vieren stond in de lounge een lekker drankje klaar en wat lekkere kazen met stokbrood en olijven. Proost! Op een goede trip! Ondertussen kwamen we ook weer John & Lynn uit Houston tegen die ook bij ons in de trein uit Oslo zaten. Om 18.00 uur vertrok de boot uit Bergen. Dus op naar het dek voor de nodige foto’s. De temperatuur viel nog mee, dus was de windstopper voldoende. Het was alleen nu helemaal bewolkt. Even later kregen we, met een kleine vertraging, de safety drill. We moesten dus terug naar de kamers voor het reddingsvest en de instructies. Even later zaten we met z’n allen in de lounge. Wel een bizar gezicht zo iedereen met een reddingsvest aan. We werden onderverdeeld in groepen en moesten vervolgens naar een reddingsboot. Daar kreeg je verdere instructies, maar voordat we de reddingsboot ingingen, werd het alarm gecanceld en was de oefening afgelopen. Voordat we gingen eten, kregen we van de expeditieleider, Bud Lehnhausen, nog een hele uitleg en introductie van de staff. Menig passagier zat toen al te knikkenbollen. Tja, diegene die vandaag zijn aangekomen uit de USA hebben natuurlijk behoorlijk last van een jetlag. En het merendeel bestaat uit Amerikanen, met daarnaast nog een stel uit Australië, een stel uit Zwitserland en naast ons nog een stel uit Nederland. Om 20.00 uur was het dan toch echt tijd om te eten. Je kon gelijk aanvallen bij het buffet of toch eerst een soepje nemen. Wij kozen voor dat laatste zodat we niet in de rij hoefden te staan. Even later schoven ook Irwin Karp & Ann Bancroft uit Sacramento aan. Dat werd een gezellig avondje. Leuke mensen zijn dat! En ook zij hebben eerdere trips met de Explora gemaakt. Redelijk betijds gingen we terug naar de hut, morgen is het immers vroeg op. Weltrusten dan maar!

Dag 5

26-05-2014 Lindblad National Geographic expedition cruise

Kelere! Gaat die wekker om 05.15 uur af! Ik zei toch gisteren dat we vroeg op moesten. Inmiddels voeren we de Nordfjord in. Een uurtje later zaten we aan het ontbijt. We schoven dit keer aan bij een stel uit Vancouver en genoten ondertussen van het heerlijke buffet. Weer een uurtje later pakten we onze spullen en maakte we ons gereed voor de bus die klaar stond op de kade van Olden. Moesten we de vorige keer uitchecken d.m.v. het ophangen van een label met je kamernummer, dit keer had je een pasje met gescande foto die je langs het scanapparaat moest halen. Met vier bussen gingen we naar de Briksdal gletsjer. Het was een ritje van drie kwartier met langs het fjord mooie weerspiegelingen in het water. Om 08.10 begonnen we aan de hike van goed drie kilometer. Toch nog eens nalezen hoelang we daar twaalf jaar geleden over deden. Helaas zegt dat het verhaal niet, maar wel dat we er totaal vijf kwartier zijn geweest, inclusief heen- en terugweg én het uitzicht. Toen bezochten we ook de minder bekende Brenndals gletsjer. Om ze toen beiden te kunnen bezoeken hebben we de hike naar de Briksdal in een sneltreinvaart gelopen. De paard en wagen waren nu ook vervangen door trollkarretjes. Onderweg kwamen we nog langs een mooie waterval en lieve kleine flappies, ofwel geitjes. Op een gegeven moment kwamen daar de eerste stukken van de gletsjer tevoorschijn. Eenmaal bij het water aangekomen had je prachtig uitzicht op de gletsjer. Dat werd alleen maar mooier doordat de lucht begon te breken en het uiteindelijk helemaal blauw werd. Als toetje brokkelde er ook nog een stuk naar beneden. Vooral dat gedonder en geraas was gaaf. Ondertussen was ik te druk met foto’s nemen. De gletsjer was in 2002 overigens veel groter en door de global warming nu een stuk kleiner geworden. Na een uurtje genoten te hebben, liepen we weer terug naar het beginpunt van de wandeling waar de koffie voor ons klaar stond met heerlijke taartjes. Dat hadden ze wel goed geregeld voor ons. Op de weg terug stopte de bus nog één keer voor een laatste blik op de gletsjer. Daarna mochten we in Olden uitstappen voor een bezoekje aan de houten kerk en het laatste stukje mochten we lopen (tien minuten). Eenmaal weer aan boord konden we gelijk aanvallen. Ook de lunch was een buffet met salade, vis (kabeljauw) en vlees (dit keer lam). Na de lunch hadden we een uurtje vrij voordat de ‘Introduction of digital photography’ begon. Zo konden we mooi even op het achterdek van de Nordfjord genieten, heerlijk in het zonnetje. Om 15.00 uur kregen we eerst van CT een algemene introductie met wat mooie plaatjes. Vervolgens werden we opgedeeld in groepen, van beginners tot de ver gevorderden en een groep voor de creatieve foto’s. Wij kozen voor de laatste groep. Sisse Brimberg, een fotografe van National Geographic zelf, ging met ons het schip over voor de leuke tips. Zo stonden we buiten onder een trap voor een heel leuk effect en voor de close-up foto’s gingen we de sauna in! We eindigden in de bibliotheek waar we na de foto-instructies een kopje koffie dronken. Dat gaf ook mooi de gelegenheid om m’n verhaaltje bij te werken en wat te lezen. Om 17.00 uur moesten we echter weer paraat staan voor de briefing over de zodiacs en het programma voor morgen. Dat ziet er weer goed uit! Even later voeren we op open zee en dat was te merken ook! M’n reliefband stond op de hoogste stand, maar dat was nog niet genoeg. Dan ook nog maar een tabletje, maar zelfs dat werkte niet voldoende. Dat betekende dat ik de welkomscocktail met het praatje van de kapitein moest laten schieten. Volgens Moppie was dat wel heel leuk, omdat onze Duitse kapitein het met veel humor bracht. Met het diner was ik er vervolgens wel weer bij, maar eenmaal de soep voor me neus, voelde ik me toch niet zo prettig. Dus kroop ik gauw m’n bedje weer in. Ik was overigens niet de enige, want een paar gasten zag je zelfs een kotszakje pakken. Die hangen hier trouwens op elke hoek van de gang. Voor het toetje van kaas kwam Moppie naar de kamer waar we saampjes het toetje hebben gegeten. Inmiddels was de zee wat rustiger en ging het weer wat beter. Even later werd het toch bedtijd, morgen is het immers weer vroeg op. Wanneer niet! Weltrusten!

Dag 6

27-05-2014 Lindblad National Geographic expedition cruise

Lekker geslapen! Ondanks dat de zee vannacht weer wat ruwer werd. Om 06.30 uur zaten we vervolgens weer aan het ontbijt. Inmiddels lagen we voor de kust van Smøla, een klein eilandje voor de kust op de hoogte van Trondheim. Om 08.00 uur gingen we met de zodiacs van boord naar Dyrnesvagen voor een hike op het eiland Smøla. Niet met z’n allen tegelijk hoor. Nee, gelukkig zijn er nog twee andere excursies en één daarvan doen we vanmiddag. Eenmaal op het eiland stond daar een lokale gids op ons te wachten die ons mee nam over het eiland. Het eiland staat overigens vol met 68 windmolens. Over horizonvervuiling gesproken! Maar hier was het wel een gaaf gezicht. We liepen eerst dwars over de golfbaan richting de vallei met de windmolens. Heel bizar dat naast een windmolen een nog overgebleven oude fundering lag van een huis. Carl, onze gids van Lindblad en oorspronkelijk een Noor, gaf aan dat de lokale gids Herman daar meer over kon vertellen, maar helaas, meer dan dat kon hij ook niet vertellen. Bij een klein soort schuilhut hebben we nog een gastenboek kunnen tekenen. Het moet niet gekker worden! Voor de terugweg had onze lokale gids nog een mooi uitkijkpunt op een heuvel in petto. Vanaf hier zag je de boot liggen en had je uitzicht op het kleine plaatsje met maar een paar huizen. Eenmaal aan boord gingen we voor de verandering eerst weer lunchen en ons opmaken voor de trip naar Brattværet Island. De zodiac bracht ons naar het eilandje waar nu nog maar twee mensen het hele jaar door wonen. In de zomer worden de paar huisjes gebruikt als vakantiehuisjes. Vroeger was het echter een vissersplaatsje. Door een lokale gids werden we over het eiland geloodst. Op een gegeven moment kwamen drie lokale kinderen ons bekijken. Twee van de kids bleken van de lokale gids te zijn. Hij vertelde de kids dat dit (wij dus) nu toeristen waren en vervolgens stonden we elkaar aan te gapen. Geweldig! Onze huisdokter, of beter gezegd bootdokter had stickers meegenomen en dat werd enorm gewaardeerd door de kids. Wij kregen zelf ook een sticker op ons naamplaatje van haar. Aan het einde van de wandeling waren daar de Noorse wafels met zure room en jam op het terras. En dat met prachtig weer! Ter afsluiting kregen we nog een lezing in het aangrenzende kerkje over het ontstaan van Brattværet. Het was best wel interessant en menig keer kwam Nederland ook in beeld. Even na vieren gingen we met de zodiac weer terug naar de boot. Voor de zekerheid heb ik toen maar even een tabletje tegen zeeziekte gehaald bij de receptie. Die liggen daar gewoon voor het grijpen, heel gek. We hebben overigens het optreden van lokale muzikanten aan ons voorbij laten gaan. Er moest immers gewassen worden. Niet veel later zaten we weer aan het avondeten. Inger & Saskia, de enige andere Nederlanders aan boord, stonden ons al op te wachten of wij niet bij hen kwamen zitten. Dat werd een gezellige avond. Als voorafje kozen we de venison met wat sla en als hoofdgerecht de verse kabeljauw en een soort biefstuk. Ondertussen hebben we wat afgelachen. Leuke meiden zijn het! Ze waren wel verbaasd dat wij Lindblad kennen, want voor de rest zijn het nagenoeg alleen Amerikanen aan boord. En zij dan? Inger bleek de schoonzus te zijn van de it-officer aan boord. Handig zo’n connectie! Om 22.30 uur werd het dan toch bedtijd en als één van de laatste gingen we naar onze kamer, nagenieten van weer een hele mooie dag. Weltrusten!

Dag 7

28-05-2014 Lindblad National Geographic expedition cruise

Vanochtend konden we uitslapen en ging pas om 06.30 uur de wekker! Voor de ochtend was het programma nog niet bekend, omdat deze stop nieuw is in het programma. Het was overigens weer geweldig weer, niet te geloven! Tijdens het ontbijt kregen we de melding dat er een hike op het programma stond en een museumbezoek op het eiland Vega. Om 09.00 uur brachten de zodiacs ons naar het plaatsje Nes op het eiland Vega, behorende tot de UNESCO wereld erfgoederen. Daar aangekomen hadden we de keuze tussen de lange of de middellange hike. Die laatste werd voor ons, zodat we ook nog tijd overhielden voor het maken van foto’s. Met de plaatselijke loco burgemeester gingen we op pad. Al gauw kwamen de eerste kleine orchideeën in beeld die natuurlijk op de foto moesten. Het eiland staat bekend om zijn eenden en zijn eendendons. Een paar van hen zagen we overvliegen, maar de houten nesthuisjes die door de eilandbewoners zijn gemaakt voor de eenden hebben we compleet gemist. Het was een heerlijke, niet al te lange wandeling, met veel fotomomenten. Eenmaal terug in Nes konden we nog naar het plaatselijke museum en kregen we nog een mooie presentatie. Dat ze hier, in de middel of nowhere een museum hebben! Nou ja, museum, dat is wel een groot woord. Het was meer een klein houten huisje met daarin wat oude meuk en opgezette dieren die hier voorkomen en natuurlijk niet te vergeten, het eendendons. Eenmaal terug aan boord was het weer lunchtijd. Dit keer kregen we gezelschap van twee dames. Geen idee hoe ze heten, de naambordjes waren niet goed zichtbaar, maar het waren biologen bleek uit de gesprekken. Na de lunch konden we lekker uitbuiken op het achterdek. Dat was zo lekker warm dat we gewoon in ons t-shirt konden zitten! Hoe noordelijker we komen, hoe warmer het wordt. Het moet niet gekker worden! Ondertussen voeren we een fjord in op weg naar Lomsdal. Om 15.30 uur ging de boot aan het einde van het fjord voor anker en werden we weer met zodiacs aan wal gebracht voor een hike in Visten National Park. Voor het eerst dit keer een ‘natte landing’ zodat we onze laarzen moesten gebruiken. Maar eenmaal aan wal konden we de meegenomen bergschoenen aantrekken. Ook dit keer verkozen we de middellange hike. Dit keer werd er alleen heel vaak gestopt voor het bekijken van de plantjes. Even later schoof ook Inger aan, want de groep voor de fotograven was meer iets voor Saskia, maar niet voor haar. Samen met Inger besloten we toen onze eigen hike uit te zetten. Dat bleek ook één van de mogelijkheden te zijn en wel zo spannend. Daar waar de groep naar rechts gingen, namen wij het pad naar Strompdalen. Al gauw ging het steil omhoog met alleen maar keien. Dus dat werd een hele uitdaging voor de terugweg. Op een gegeven moment gingen we van het pad af voor een mooi vergezicht en jawel hoor, uitzicht op de boot. Dat was een mooi beloning voor de beklimming! Natuurlijk was daar even tijd voor een photoshoot voordat we opzoek gingen naar de weg terug. En voordat we het wisten waren we weer terug en konden de bergschoenen worden omgeruild voor de laarzen om geen natte voeten te krijgen bij het aan boord gaan van de zodiac. Het is dat één van de staffleden vroeg om mijn tas vast te houden, want op het moment dat we beiden nog de tas vasthielden, gleed ik namelijk uit. Gelukkig viel ik daardoor niet in het water. Terug aan boord gingen we eerst een drankje nuttigen op het achterdek. Inmiddels was het al 18.00 uur, maar we zaten nog heerlijk in het zonnetje. De evening recap hebben we alleen moeten laten schieten, omdat ik m’n haartjes moest wassen. Tja, dat moet zo af en toe ook gebeuren. Om 19.30 schoven we bij Bonnie & Kinley aan tafel voor het diner. Gezellige mensen ook weer en één van de velen die uit het Noordoosten van Amerika komen. Na de asperges en de mosselen met kabeljauw en een hennetje gingen we nog even lekker in de bibliotheek zitten met uitzicht op de ondergaande zon. Helaas hebben we dat laatste niet geheel meer mee kunnen maken, want hier gaat de zon pas even na half twaalf onder. Nagenietend van alle foto’s van de afgelopen dagen werd het dan toch echt bedtijd ondanks dat het dus nog gewoon licht was. Toch hebben we in de Chartroom aan de voorkant van het schip gewacht totdat de zon onderging en dat was 23.27 uur. Tja, nog een stukje noordelijker en de zon gaat helemaal niet meer onder! Dat werd dus een latertje dit keer. Weltrusten!

Dag 8

29-05-2014 Lindblad National Geographic expedition cruise

Good morning, what a beautiful day again! Klonk het om 07.00 vanuit de intercom. En inderdaad, het was weer strak blauw en we lagen weer aan het einde van een prachtig fjord, de Nordfjord. Op naar het ontbijt! We schoven aan bij twee oude krasse knarren. Nou, ik zou willen dat ik op die leeftijd nog mee kan met dit soort trips! Ondertussen kregen we te horen dat we om 08.30 uur van boord gingen met de zodiacs voor de middellange wandeltocht, of eerlijk gezegd de boulder challenge. De lange wandeltochten laten we dit keer aan ons voorbij gaan, we willen namelijk ook nog tijd hebben om foto’s te maken. Het schip lag echt op het einde van het fjord zodat het maar een kort ritje was met de zodiac. Voor de boulder challenge was het wel zo fijn dat we de laarzen voor de schoenen konden wisselen. Over de keien van de gletsjer liepen we vervolgens een stukje omhoog. Al gauw werd het te warm en dus ging ook het vest uit en liep ik alleen in een shirtje zonder mouwen. En dat net even boven de poolcirkel, wie had dat gedacht! Na een stukje klimmen hadden we een mooi uitzicht over de vallei en het schip. What a beautifull day! Vanwege de nodige foto stops was onze groep uit elkaar gevallen. Dat betekende dat we de weg terug zelf moesten vinden. Geen probleem, zolang je maar naar beneden loopt, kom je vanzelf wel een keer bij het schip uit. En inderdaad, even later zaten we weer in de zodiac. Dit keer ging ie niet regelrecht terug naar het schip, maar maakte die eerst nog een kleine tour van ongeveer een uurtje. Heerlijk lekker ronddobberen. Je kon ook weer kajakken, maar dan had je je moeten inschrijven vanochtend en dat hadden we niet gedaan. Maar de zodiac tour was ook prachtig, in ieder geval minder inspannend. Na de nodige vogeltjes en watervallen was het aan boord weer tijd voor de lunch. Vanaf de zodiac rook je al de heerlijke geur. Het bleek dan ook een barbecue te zijn op het achterdek. Jawel, een barbecue boven de poolcirkel! We vonden een mooi tafeltje in de zon en schoven aan bij Kinley & Bonnie, even later schoven ook Sam & Connie aan, die van het ontbijt vanochtend. Wat geweldig! Er was buiten gewoon een heel buffet uitgestald met salades, frites en de broodjes voor de hamburgers. Bij Patrick, de hotelmanager, kreeg je je hamburger met kaas en/of bacon. Een mooi vent die Patrick! Die houdt wel van een lolletje en ging dan ook menig keer goed poseren voor de foto’s. Na de lunch werd het uitbuiken op het achterdek. Even kwam Maartje ons vergezellen, de vrouw van de it-officer aan boord. Zij wonen, als ze niet op het schip zijn, op de Filipijnen in Cebu. Ja hoor! Overigens is al het bedienend personeel hier op het schip van Filipijnse afkomst en ook de masseuse. Voordat we nog even lekker gingen slapen, kregen we een mooie waterval te zien. En niet van veraf, nee, Olivier parkeerde de boot zowat tegen de rotswand aan. Tja, dan moet je van goede huizen komen om ‘m zo neer te leggen. Vervolgens kregen we een hele leuke presentatie van Geoffrey Daniels, the global perspective guest speaker and general director of National Geographic Wild. We kregen dan ook mooie stukjes film te zien van leuke flappies. Daarna kropen we lekker even ons mandje in en het duurde dan ook niet lang of we vielen als een blok in slaap. Een uurtje later ging de wekker af en die hadden we dus blijkbaar nodig. Wat was dat even lekker! Na de evening recap aten we dit keer boven in de Chartroom op uitnodiging van Lindblad. Daar waren twee tafels gedekt met de diverse naambordjes. Aan de ene zaten wij met Doug Gualtieri, een naturalist uit Alaska en Peter Wilson, een naturalist uit Engeland. Verder zaten ook Sandra en Richard Dawson aan tafel die we al eerder hadden ontmoet. Het stel uit Vancouver en zij is echt een lachebek. Verder nog een stel, Mark Cannon & Donna Wanser, maar veel meer van hen zijn we niet te weten gekomen. Aan de ander tafel zaten Sisse Brimberg en haar man Cotton Coulsin met een drietal stellen. Overigens werden we eerst verwelkomd met champagne. Op een gegeven moment kwamen daar de mooie verhalen. Dat was dus een zeer geslaagd diner. Na afloop konden we nog het plaatsje Træna in waar we inmiddels waren aangemeerd. Het hoogtepunt was het monument voor de Arctic Cirkel. Op weg naar dit ding stond Patrick alweer klaar met wat lekkers, dit keer was het glühwein. Het lijkt wel wintersport! Bij het monument werden de nodige foto’s gemaakt. Daarna hadden we nog even tijd om het plaatselijk kerkje te bezoeken. Een klein houten kerkje, maar best wel mooi van binnen. Nadat we even hadden rondgelopen, gingen we naar de boot terug voor een lekker drankje in de bar en het bijwerken van de verslagen en de foto’s. Pas tegen twaalven werd het bedtijd en dan is hier de zon nog niet eens onder. Nog even naar buiten voor de laatste foto’s en dan gauw ons mandje in. Weltrusten!

Dag 9

30-05-2014 Lindblad National Geographic expedition cruise

Vanochtend was het weer 06.30 uur dat de wekker afliep. Tijdens het ontbijt kregen we het programma van vandaag te horen. Erg relaxed dit keer! We verkozen nl. de zodiac cruise die pas om 10.45 uur zou starten. Geen wandeling dit keer. Zo hadden we mooi de tijd om een selectie te maken van de foto’s, althans een start, want door ruim 1100 foto’s ben je niet zomaar. Vervolgens hebben we ook een kijkje genomen op de bridge. Gaaf hoor, om daar gewoon binnen te kunnen lopen. Voor de zodiac hebben we ons dit keer goed ingepakt, aangezien er veel wind stond. Dus de gevoelstemperatuur lag beduidend lager. Op zoek naar de puffins! Al snel zager we d’r een paar overvliegen, maar die zijn moeilijk op de foto vast te leggen. Vlak aan de wal was de temperatuur heel aangenaam en eigenlijk weer warm. We gingen toen een klein stukje een grot in met broedende vogels. En zoals de natuur de natuur is, werden deze vogels aangevallen door raven die de eieren stolen. Terug uit de grot bleken er orka’s in de buurt te zijn, dus dat werd ons volgende doel. Geweldig! Menig keer zagen we de orka’s boven water komen. Hoe leuk is dat! Inmiddels waren we ook weer vlakbij het schip, dus dat werd geen zoektocht meer naar puffins. Eenmaal op de boot was het weer tijd voor de lunch. Dit keer met weer andere gasten. Na de lunch hebben we lekker liggen uitbuiken op een ligbedje. Wat lag dat heerlijk zeg! Menig keer vielen we dan ook even weg. Voor het aanleggen in Reine gingen we weer even naar de bridge. Gaaf om dat te mogen zien. Dit keer konden we gewoon zelf van boord zonder een zodiac. De boot lag dus gewoon aan de kade. In Reine stond een behoorlijk bekkie wind, maar wij hadden ons hetzelfde aangekleed als voor de zodiac. Het dorpje Reine ligt dus in de Lofoten en is een echt vissersdorpje. Dat werd al gauw duidelijke door de vele stokvis die daar te drogen hing. Dat werden leuke foto’s met de tips van Sisse! Het dorpje was niet heel groot, dus dat werd al gauw het terras van de plaatselijke bakery. Jawel, terras! Uit de wind was het namelijk heerlijk! Om 16.30 uur waren we weer terug aan boord voor de, inmiddels dagelijkse, powernap. Alleen waren we daardoor niet op tijd voor de evening recap. Gelukkig hebben we het meeste nog wel meegekregen. Dit keer ook weer wat mooie onderwater beelden en wat leuke foto’s van vandaag. Voor het diner verkozen we dit keer een tweepersoons tafeltje. Effe lekker romantisch. Het eten was weer top! Heerlijke gerookte makreel op een bedje van … geen idee. Vervolgens een heerlijk stukje charr op een bedje van bloemkoolpuree. Charr lijkt op zalm, maar smaakt totaal anders. In ieder geval heel erg lekker. Na het eten gingen we weer lekker in de bibliotheek zitten, maar dan wel met een dikke trui aan, omdat het er niet zo warm is. We hadden een spectaculair uitzicht, want we voeren nog even een fjord in, de Trollfjord. Aan beide zijden had het schip nog maar een paar meter, zo smal is het fjord. Aan het einde van het fjord moet ie nog wel even keren. Dat ging zo strak langs de wanden van het fjord dat er blaadjes van de bomen geplukt konden worden. Onvoorstelbaar! Wat weer een geweldige avond! Ondertussen lazen we het programma voor morgen. Oeps, als we dit keer dan toch wel de lange hike willen doen, moeten we niet al te laat gaan slapen. Dus snel het verhaaltje afmaken, de foto’s downloaden en om 22.30 uur ons mandje in. Op wéér een mooie dag, weltrusten!